1820 yılında başlayan ve Kurtuluş Savaşı'na sonuna kadar süren zaman
içerisinde Osmanlı Devleti'nde misyonerlik faaliyetleri çok hızlı bir
şekilde gelişmiştir. Misyonerlik faaliyetlerini bu denli başarılı
olmasında şüphesiz Osmanlı Devleti'nin Islahat Fermanı ile verdiği
ayrıcalıklar, kapitülasyon anlaşmaları ile verilen ayrıcalıklar ve
Osmanlı Devleti'nin bölgelerine ilgi göstermemesi etkili olmuştur.
Başlangıçta kendilerine Anadolu'da hedef bulamayan misyonerler daha
sonra Ermenilere odaklanıp çalışmalarında başarılı olmuşlardır.
Açtıkları okullardan mezun olanların başarılı olmaları bu okulların
etkilerini artırmıştır. Hatta zamanla Müslüman Türkler dahi çocuklarını
bu okullara göndermişlerdir.
Misyonerlerin genel hedef kitleleri, İslamiyet'in yaygın olduğu bölgeler
olmuştur. Bu çalışma Osmanlı Devleti ile sınırlı kalmayıp Afrika
Kıtası, Arap Yarımadası, İran ve Orta Asya halklarına yönelik bir
çalışmadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder