Osmanlı Devleti Gerileme Dönemi, Osmanlı tarihinde Karlofça
Antlaşması’ndan (1699) başlayarak, Yaş Antlaşmasına kadar (1792) geçen
süreye denir.
Bu dönemde Karlofça ve İstanbul Antlaşması’yla kaybedilen yerleri geri
almak ve mevcut toprakları korumak amacıyla batıda Avusturya ve Venedik,
kuzeyde Rusya ve doğuda İran ile savaşlar yapılmıştır.
Bu yüzyılda Avrupa’dan geri kalındığı Pasarofça Antlaşması’ndan itibaren
kabul edilmiş ve yapılan ıslahatlarda Avrupa örnek alınmıştır.
26 Ocak 1699 tarihinde Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu ile imzalanan
Karlofça Antlaşması, Osmanlı-Kutsal ittifak Savaşları'nı bitirmiştir.
Karlofça Antlaşması, Osmanlı Devleti'nin toprak kaybettiği ilk
antlaşmadır.
Bu tarihten sonra Osmanlı Devleti'nin gerileme dönemi
başlamıştır. Papa tarafından Osmanlı Devleti'ne karşı Almanya
İmparatorluğu, Avusturya Arşidüklüğü, Polonya Krallığı, Rusya Çarlığı,
Malta Sen Jean Şövalyeleri Tarikati ve Venediklilerden(İtalyan) oluşan
bir ittifak ile uzun süren savaşlar sonunda yorgun düşen Osmanlı
Devleti, Banat ve Temeşvar hariç, bütün Macaristan ve Erdel Beyliği
Avusturya'ya, Ukrayna ve Podolya Lehistan'a, Mora ve Dalmaçya kıyıları
Venediklilere bırakmıştır.
Bu yüzyıl başlarında Osmanlı Devleti, kaybettiği toprakları geri alarak
Avrupa'da tutunmayı ve eski gücünü korumayı amaçlamıştır. Ancak bir süre
sonra bu amacına ulaşamayacağını anlayınca elindeki toprakları koruma
politikası izlemeye başlamıştır.
* Karlofça Antlaşması
* Lale Devri
* 1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı
* Küçük Kaynarca Antlaşması
* Nizam-ı Cedid
Dağılma (1792 - 1922)
Sultanahmet Meydanı'nda halk yürüyüşü
II. Abdülhamit döneminde basılmış Osmanlı Devleti'nin Ortadoğu'daki topraklarını gösteren harita (1893)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder